Wszystko o wampirach

paź 9, 2015 by Igor

Wampiry i wszystko, co z nimi związane już na dobre zakorzeniły się nie tylko w filmie, ale także w literaturze czy grach. Te istoty znane są od starożytności, a opowieści o nich pojawiają się w ludowych przekazach, legendach, a na przestrzeni dziejów pojawiły się w różnych odsłonach. Wampir może stać się upiorną bestią, szlachetnym i pełnym rozterek amantem lub bezwzględnym krwiopijcą – wszystko zależy od czasów i intencji autora książki czy reżysera filmu. Dlaczego tematyka wampiryzmu ma tylu zwolenników? Wilkołaki czy zombie budzą strach, ale także odrazę natomiast wampiry to bardzo często postaci o nienagannym wyglądzie, urodzie i oczywiście wyjątkowych umiejętnościach. Są to chyba najbardziej oryginalne twory ludzkiej wyobraźni, które operują nie tylko strachem, ale również innymi emocjami u widza czy czytelnika.

Atrybuty wampira

Bez względu na czas strach przed bezlitosnym wampirem był żywy i aktualny. Nie tylko filmy o wampirach czy książki generowały te obawy, ponieważ ludzie w swoim życiu codziennym odnajdowali przejawy obecności nosferatu. Plotki o pojawieniu się w okolicy wampira bardzo szybko się rozprzestrzeniały i powodowały, że ludzie zaczynali wierzyć, że mogą na swojej drodze spotkać wampira.

Wampiry kojarzone są z przemianą w zwierzę, a najczęściej utożsamiane były z nietoperzami. Dlaczego nietoperze? Mit o wampirach, które pod postacią nietoperza przemierzają nocą okolice w poszukiwaniu ofiary, ma swoje korzenie w rumuńskich podaniach ludowych. Legendy mówią, że nietoperze, które unoszą się nad ciałem zmarłego mogą sprawić, że zmarły zmieni się w upiora. Dodatkowo, kiedy odkryto, że niektóre gatunki tych zwierząt żywią się krwią, pogląd o przemianie się umocnił.

Książki o wampirach wskazują także na to, że wampir jest nieśmiertelny. Dlatego, kiedy w przeszłości po otwarciu trumny stwierdzano, że zwłoki nie ulegały rozkładowi, a włosy i paznokcie nadal rosną, były to znaki, że zmarły jest wampirem. Współczesna literatura dla młodzieży przedstawia wampira, jako istotę długowieczną, ale śmiertelną.

Jednym z bardziej charakterystycznych atrybutów wampira są jego kły. Oczywiście we wszystkich filmach, grach czy książkach każdy wampir ma długie kły, którymi zostawia dwa charakterystyczne ślady na szyi ofiary. Jednak naukowcy rozwiewają wszelkie wątpliwości i twierdzą, że wystające kły są objawem choroby zwanej porfirią. W tej chorobie dziąsła się cofają, co powoduje wypchnięcie zębów do przodu i złudzenie kłów. Dawniej uważano, że osoba z tym objawem ma rodowód upiora. W literaturze naukowej coraz częściej wskazywane są dowody na to, że na porfirię cierpiał Wlad Palownik inaczej nazywany Drakulą. Innymi cechami tego schorzenia jest światłowstręt, halucynacje, stany paranoiczne, nadwrażliwość skóry.

W filmach wampiry nie mogą dostrzec swego odbicia w lustrze, a to związane jest prawdopodobnie z bułgarskim przesądem. Według niego, jeżeli ciało zmarłego widoczne było w odbiciu lustra lub gdy po śmierci, któregoś z domowników nie zasłonięto lustrzanej tafli to prawdopodobnie w domu umrze kolejna osoba.

Inne czynniki, według których można rozpoznać wampira to niechęć do światła dziennego, strach przed święconą wodą i dewocjonaliami czy strach przed czosnkiem. Sposobem na zabicie wampira według legend jest przebicie go osikowym kołkiem, ale filmy o wampirach czy książki wskazują też na inną metodę, a mianowicie spalenie potencjalnego wampira.