Współczesny wampiryzm

Coraz bardziej popularną tematyką książek, filmów, gier czy programów telewizyjnych staje się tajemnicze zjawisko zwane wampiryzmem. Autorzy, twórcy książek czy materiałów filmowych w swoich dziełach opierają się na pradawnych wierzeniach, ponieważ wampiry są znane już od czasów starożytnych. Jednak, aby tematyka była bardziej fascynująca dodawane są nowe, bardziej współczesne elementy. Nowoczesny wampir nie przemienia się w nietoperza, nadal jest dzieckiem nocy, ale światło dzienne już go nie zabija, cechuje go nietuzinkowa uroda. Dodatkowo wampiry z książek można uśmiercić podczas specjalnego rytuału, jakim jest rozczłonowanie i spalenie ciała wampira. Współcześni krwiopijcy są obdarzeni nadludzkimi umiejętnościami np. potrafią czytać w myślach, sterować podświadomością zwykłego człowieka, mają niezwykłą siłę. Autorzy książek czy reżyserzy picie krwi przez wampira odsuwają na dalszy plan, a bardziej skupiają się na ich cielesności, uczuciach czy relacjach ze zwykłymi śmiertelnikami. Wampir z filmu nie musi się ubierać na czarno, a jedynym wspólnym czynnikiem, który go łączy z dawnymi wyobrażeniami o tych istotach jest niezwykła bladość skóry.
Nie tylko filmy
Może to wpływ literatury, ale coraz częściej słyszy się o ludziach, którzy uważają się za potomków Kaina i mówią o sobie wampiry. Są to zamknięte grupy, które w trakcie tajnych spotkań piją krew. Uważają się za lepszych od innych, charakteryzuje ich duża siła fizyczna, bardzo dobre zdrowie. Mają także inne podejście do spraw doczesnych, a mianowicie podchodzą do nich bez emocji, są wyciszeni i zdystansowani do wszelkich problemów. W mediach od czasu do czasu pojawiają się wywiady z sang jak siebie zwą, czyli pijący krew. W literaturze faktu można znaleźć relacje członków sang, ich podejście do krwi, życia, a także filozofię opartą nie tylko na wierzeniach ludowych, ale także na Biblii. Dlaczego krew? W jednym z wywiadów z człowiekiem, który uważa się za wampira można przeczytać, że picie krwi nie gwarantuje nieśmiertelności, a wpływa na organizm wampira – regeneruje go. Z czasem staje się to swoistym nałogiem. W literaturze czy filmie wampiry łączone są z silną symboliką, czemu sang zaprzeczają i twierdzą, że wampiry z czymś takim jak magia, ezoteryka nie mają do czynienia, a okultyzm, z którym są kojarzeni to tylko literatura.
Zatem jak wygląda współczesny wampir? Czym się zajmuje? Gdzie mieszka? Książki i kino stworzyły stereotyp, który zakłada, że wampir żyje w ciemnym, odosobnionym miejscu, unika kontaktu z innymi. Literatura np. dla młodzieży tworzy obraz wampira wysysającego krew. Członkowie sang to zwykle ludzie zamożni, zajmujący wysokie, prestiżowe stanowiska ich liczba jest niewielka, ponieważ grupa powinna być zamknięta, elitarna. Według nich nie każdy może stać się wampirem.
Co na to specjaliści?
Literatura naukowa, a zwłaszcza z zakresu psychologii i psychiatrii porusza zagadnienie, jakim jest wampiryzm. Według specjalistów osoby, które utożsamiają się z wampirami są to osoby o mocnych zaburzeniach osobowościowych mówi się o urojonej osobowości. W opiniach pojawia się także schizofrenia. Książki naukowe podnoszące kwestię wampiryzmu mówią również o porfirii, czyli chorobie najczęściej genetycznej, która charakteryzuje się np. światłowstrętem, nadwrażliwością skóry, przebarwieniem zębów i paznokci. W ostrych przypadkach porfiria prowadzi do zaburzeń psychicznych np. do halucynacji.