Wampiry emocjonalne – nie tylko bohaterowie książek

Wampiryzm to tematyka, która owiana jest aurą tajemniczości, mistycyzmu, bardzo często odwołująca się do pradawnych legend. Wampir w literaturze czy w filmie to istota piękna, zachowująca dystans, tajemnicza, długowieczna, ale śmiertelna. Współczesna literatura kwestię picia krwi ludzkiej przez wampiry odkłada na drugi plan, a ważniejsze są kwestie nadprzyrodzonych zdolności, ale także ziemskich pragnień i uczuć np. pragnienie wielkiej miłości czy uczucie osamotnienia. Twórcy filmów, książek czy gier wplatają egzystencję wampirów w losy zwykłych ludzi i to powoduje, że tematyka jest tak popularna wśród młodzieży. Czy współczesność i realia życia kryją w sobie istoty zwane wampirami? Psychologia, a także psychiatria pokazują, że tak.
Rzeczywistość
Wizerunek wampira kojarzony jest z istotą o bladej twarzy, obowiązkowo z długimi kłami, czerwone lub świecące oczy i czarny ubiór. Literatura czy kino pokazują, że wampiry to przede wszystkim istoty, które żerują na drugiej, najczęściej słabszej osobie. Jeżeli ktoś sięgnie do książek z psychologii to znajdzie odniesienie w nauce do obrazu wampira z powieści.
Emocje jak pożywka
Powieści czy filmy o wampirach pokazują ich wpływ na często nieświadomych tego ludzi np. potrafią czytać w myślach, wpływać negatywnie na podświadomość ludzką czy sterować uczuciami. Psychologia i pochodna, czyli psychiatria wskazuje na cechy wspólne fantastycznych istot pokazywanych w książkach i realnych ludzi funkcjonujących w społeczeństwie. Powszechnie te osoby nazywane są wampirami emocjonalnymi. Ich wspólną cechą jest umiejętność wysysania energii z osób, które są w jej najbliższym życiu. Im kontakt jest bliższy tym bardziej wpływ jest destrukcyjny. Osoba uważana za wampira emocjonalnego potrafi wywołać negatywne emocje u innych. Często niepokój u innych jest karmą dla emocjonalnego wampira. Taka osoba jest najczęściej w centrum uwagi, nie chce żyć w samotności, ponieważ w samotności nie potrafi egzystować.
Jak rozpoznać osobę określaną, jako wampir emocjonalny? Pierwszym sygnałem, że w naszym otoczeniu jest taka osoba może być nasze zmęczenie nie tylko fizyczne, ale także psychiczne, ból głowy, spadek energii czy nawet zwykły smutek. Często nie potrafimy dostrzec problemu i trwa one przez długi czas. Wampiry są różne, a większość z nich idealnie się maskuje.
Książki dotyczące psychologii, a zwłaszcza aspektu emocjonalnej sfery zawierają konkretny opis osób, które pasożytują na emocjach innych. I tak wyróżnia się: wampira narcyza, który jest zapatrzony w siebie, nigdy go nie interesuje, co się dzieje u innych osób, nawet nie pyta, a więc cechuje go skrajny poziom empatii. Jego cechą jest ciągła chęć atencji, bardzo często jest osobą elokwentną, która wiele mówi. Bardzo szybko potrafi zrzucić winę na innych, szuka sytuacji konfliktowych. Bez względu na konsekwencje dąży do tego, aby być w centrum uwagi. Wampir narcyz pochłania całą twoją uwagę. Kolejnym typem jest wampir ofiara, który podobnie jak narcyz jest skupiony na sobie. Jest to osoba, która nieustannie się nad sobą użala, stale jest w kryzysie. W każdej konfliktowej sytuacji jest ofiarą i nie bierze za nic odpowiedzialności. Osoba taka nieustannie oczekuje wsparcia, współczucia. Literatura tematu wskazuje także typ: wampir kontroler, który uwielbia stwarzać pozory np. osoby pewnej siebie. Jest to osoba, której głównym celem jest kontrola czyjegoś życia, wpływanie na decyzje innych, podkopywanie autorytetu osób, które mogą okazać się silniejsze psychicznie – to cele wampira kontrolera. Innym przykładem może być wampir emocjonalny sadysta. Tego typu ludzie słyną z podkopywania wartości innych, a robią to w bardzo dyskretny sposób. Najczęściej są to osoby z bliskiego otoczenia, które o danej osobie wiedzą bardzo dużo i potrafią uderzyć zawsze w czuły punkt.
Wspólną cechą wszystkich wampirów emocjonalnych jest bardzo często niska samoocena, a zachowania często destrukcyjne dla drugich osób są sposobem na zaspokojenie braku uwagi, miłości czy akceptacji przez środowisko.