Dobre kino o wampirach

paź 9, 2015 by Igor

Coraz częściej inspiracją do filmów, książek i gier staje się tematyka tajemnicza, fascynująca, czyli wampiry, wampiryzm, a także często łączona z tym tajemniczym światem ezoteryka. Na ekranach kin czy telewizorów pojawiają się produkcje gdzie odkrywane są tajemnice świata wampirów: Pamiętniki wampirów, Akademia wampirów, Abraham Lincoln łowca wampirów to tylko niektóre tytuły. Książki czy filmy często opierają się na prastarych wierzeniach o wampirach, ale wplatają również nowe elementy, dzięki którym temat staje się atrakcyjniejszy. Współczesny wampir to już nie jest istota z bladą twarzą, długich kłach, w czarnej pelerynie, zmieniająca się w nietoperza, teraz autorzy literatury czy twórcy kina tworzą wizerunek wampira, który ma nie tylko nieziemską urodę, ale także otacza go aura tajemniczości, niedostępności, jest długowieczny, ale śmiertelny, coraz częściej element picia ludzkiej krwi jest spychany przez autorów na drugi plan.

Fascynacja tematem

Współcześnie wiele hitów filmowych opiera się na treści książki. Często książka staje się jedynie tłem do wykreowania wielkiego obrazu filmowego. Takich przykładów gdzie książka na podstawie, której powstał film jest mniej znana niż produkcja filmowa jest wiele np. Wywiad z wampirem.

Autorką książki jest Anne Rice. Jest to niezwykła książka, ponieważ pisana pod wpływem głębokich emocji autorki. W pierwszej wersji Wywiad z wampirem to było krótkie opowiadanie, ale po traumatycznym wydarzeniu, jakim była śmierć pięcioletniej córki autorki opowiadanie zostało rozbudowane. Całość tekstu jest swoistą terapią matki pogrążonej w głębokim żalu po stracie dziecka. Córeczka Michele jest nawet pierwowzorem jednej z bohaterek Klaudii, która została przemieniona w wampira także w wieku pięciu lat. Mała Michele miała nigdy nie dorosnąć, ani w życiu, ani w sercu matki, podobnie jak bohaterka powieści Klaudia. Żal matki widoczny jest w głównej postaci, czyli w wampirze Louisie, a pragnienie wieczności w kolejnej wiodącej postaci, czyli wampirze Lestacie. Niektórzy twierdzą, że siła Lestata, brak skrupułów, gotowość do działania to cechy męża Anne.

Ostateczna wersja powieści o wampirach została wydana w roku 1976. Osiemnaście lat później na ekranach kin pojawiła się adaptacja książki pod tym samym tytułem w reżyserii Neila Jordana. Jest to film inny niż dotychczasowe filmy o wampirach, ponieważ Jordan podobnie zresztą, jak Anne odchodzi od wizerunku wampira, jako bezmyślnego krwiopijcy. Wampiry w książce i w filmie są to spragnione życia dzieci ciemności, istoty zagubione, samotne i poszukujące szczęścia nawet za najwyższą cenę. Zarówno książka jak i film przedstawiają wampiryzm nie, jako coś odrzucającego, wampiry w tych dziełach nie mają straszyć, ponieważ jest to przede wszystkim historia utraconej miłości, niespełnionych pragnień, ale w filmie cała atmosfera często jest podsycana dużą dawką erotyki i przemocy. Książka i film dają możliwość pokazania, do jakich czynów jest zdolny człowiek, aby walczyć o prawdziwą miłość czy by nie być samotnym. Całość dopełnia niemal mistyczna, czasem mroczna atmosfera dawnej Louisany.